Ég hafði rangt fyrir mér með vörubílstjóra

Mótmæli vörubílstjóra eru nú í hámarki, sumir þeirra eru í fangelsi og aðrir hafa misst bíla sína í vörslu lögreglu. Vörubílstjórar virðast ekki ætla að gefa upp laupana þrátt fyrir svarsýnisraddir. Ég rædd í síðasta pistli um uppgjöf þeirra. (sjá hér að neðan) 

Ég benti á að mótmælin myndu fjara út og setti saman kenningu um að engin afskipti stjórnmálamanna myndu þagga niðri í vörubílstjórum, minni athygli minni afköst mótmælenda sem er saga mótmæla á Íslandi.

Saga mótmæla er ekki löng eða sterk og stjórnmálamenn eru ekki vanir að taka slíkt alvarlega. Kenning, stjórnmálamenn á Íslandi hafa þá reynslu af mótmælendum að ef þeir fá ekki athygli, gefast þeir upp. Sú kenning er sennilega rétt og oftar en ekki fá stjórnmálamenn fjölmiðla í lið með sér sem veldur því að almenningur hrífst ekki með mótmælendum hvort sem málefnið er þeim að skapi eða ekki. 

Eins og flestir vita þá hafa vörubílstjórar skipt um barátuaðferðir, nú er meiri harka komin í aðgerðir þeirra. 

Hvers vegna eru breyttar áherslur?

Svar.

Vörubílstjórar hafa áttað sig á að stjórnmálamenn (stjórnvöld)  munu ekki virða skoðanir þeirra í ljósi sögunnar.   

Almenningur finnur fyrir verðhækkunum og styður aðgerðirnar. 

Ég tel að þessi deila muni gefa skýr skilaboð til framtíðarinnar um hvert við stefnum í samræðum á milli stjórnmála og almennings, almennings sem vill koma skoðunum sínum á framfæri án þess að verða fórnarlömb nútímalýðræðis. 

 

Athugasemdir

[Þröstur Halldórsson (IP-tala skráð) 24.4.2008 kl. 02:20]

Sammála þér!

[Georg P Sveinbjörnsson, 24.4.2008 kl. 02:37]

Einnig sammála!