Bryndís Bjarnarson

Ég þurfti að gúgla orð sem var í fréttum í morgun "skilanefnd"  það er semsagt skilanefnd sem er búin að taka yfir stjórn Landsbankans en það er hægt að finna þetta orð í hlutafjárlögum þar sem skilanefnd er skipuð þegar skuldir eru orðnar meiri en eignir og hana nú...Þannig að Landsbankinn er komin í þrot og nú verða allir að fara að sækja peningana sína.

Annars er frekar erfitt að sitja og horfa á stjórnmála og fjármálamenn fjalla um hvernig eigi að redda íslenska efnahagnum því miður hafa Þeir (já það eru ekki margar konur sem fjalla um þessi mál) ekki tekið réttar ákvarðanir síðasta ár þrátt fyrir aðvaranir hinna ýmsu hagfræðinga og annarra sérfræðinga. 

Svo þar sem ég tel mig nú vita eh smá um þessi mál þá tel ég að það sé ekki verið að sinna atvinnulífinu í þessum lífróðri sem við siglum í gegnum. Ríkið þarf einnig að sinna fyrirtækjum í landinu svo hjól atvinnulífsins haldi áfram að snúast og atvinnuleysi verði ekki mikið bankarnir eru því miður ekki einu fyrirtækin sem eru í erfiðleikum.  Einnig er mikilvægt að ríkið snúi sér að framkvæmdum þá þarf að fara í að framkvæma td. vegaframkvæmdir sem má drífa í gang og reisa þau álver sem eru í skoðun eins og Helguvík og Bakka. Nú er bara að vona að Geir og Ingibjörg taki mark á mér eftir að þau hafi lesið þennan pistil og drífi í að koma atvinnulífinu í gang. 

Menningarveislurnar eru endalausar þessa dagana, menningarnótt var frábær ég náði að klára 10 km. hlaupið og fara á hina ýmsu menningarviðburði. Dóttir mín var með viðburð sem fjallað er um í færslunni hér á undan og gekk það framar öllum vonum og stóðu þær sig virkilega vel. 

Í gær fór ég í bæinn með son minn, (sem æfir handbolta)  og vin hans til að taka á móti handboltaliðinu okkar sem var sérstök upplifun Ég áttaði mig ekki alveg á athöfninni það var fullt af fólki þarna sem var kallað upp á svið gamlir afreksmenn og aðrir sem hafa ekki gert nein afrek mér leið hálf kjánalega um tíma. Loksins þegar drengirnir okkar mættu á svið var maður orðin langþreyttur á að bíða, en þá var nú ekki mikið um gjafir ekki einu sinni blóm frekar púkalegt fannst eins og stjórnmálamenn væru að búa til athöfn til að hilla sjálfa sig standa þarna á sviðinu til að fá sviðsljós sem var ætlað öðrum...  já svo tók nú ekki betra við að þegar athöfninni lauk þá byrjaði eh þungarokkhljómsveit að spila þannig að maður varð að hlaupa í burtu.

Það jákvæða í þessum skrifum mínum er að bæjarhátíð verður hér í Mosfellsbæ um helgina og ég hlakka mikið til það á að vera mikið um dýrðir öll hverfi fá sinn lit ég er í rauða hverfinu en við erum með allt klárt ætlum að skreyta á morgun þegar lægðin er farin yfir landið. Vonandi verður  hátíðin  vel heppnuð og bæjarbúar mæti vel á viðburðina en  það er hægt að skoða viðburði og dagskrá á  mos.is

Nú er hinn bleiki dagur 19 júní senn á enda, margt hefur verið í boði í tilefni dagsins ég fór á Hallveigarstaði þar sem Kvenréttindafélagið bauð konum til mótöku eftir göngu undir leiðsögn Auðar Styrkársdóttur forstöðumanns Kvennasögusafnsins gengið var frá Bríetarbrekkur um kvosina að Hallveigarstöðum þar sem móttakan beið þeirra kvenna sem fóru í gönguna. Nýr formaður Kvenréttindafélagsins hélt erindi ásamt Steinunni Valdísi Óskarsdóttur þær ræddu um stöðu kvenna og ný jafnréttislög. Ritstjóri 19 júní Steingerður Steinarsdóttir hélt skemmtilegt erindi um blaðið og efni þess. 

Ég fór einnig í kvennamessu ásamt elstu dóttur minni við mættum að vísu aðeins of seint þar sem við vorum að koma úr afmæli systursonar míns. Margrét Sverris bauð gesti velkomna, Áslaug Brynjólfsdóttir frá kvenfélagasambandinu las ritningalestur, Þórunn Sveinbjarnardóttir umhverfisráðherra predikaði og var tíðrætt um náttúruna og umgengni manns við hana með tilliti til Guðs sem vil að flóra lífs sé sem fjölbreyttust. Að lokum fór Auður Eir með Guðs orð og hvatti konur til að  vera hugrakkar, sem er gott veganesti frá þessum degi við þurfum hugrekki þeirra kvenna sem á undan eru gengnar til að halda okkar daglegu baráttu, hversu lítil eða mikil baráttan er.

Ég fór í leikhús í kvöld og sá Dauðasyndirnar sem er eftir leikhópinn og frjálslega byggt á Hinum guðdómlega gleðileik, eftir Dante Alighieri. Það er vel hægt að mæla með þessari sýningu hún er eitt af því besta sem ég hef séð í leikhúsi, tek það fram að ég er þokkalega dugleg að fara í leikhús. Fjórir trúðar leika nokkra karaktera sem eru að skoða syndir Dante og fara í gegn um helvíti, skoða syndir mannsins og mannlegan veikleika. 

Þessi sýning er mjög skemmtileg fólk á erfitt með að halda aftur af sér því trúðarnir koma oft úr karakter og eru jafn einlægir og börn spyrja áhorfendur ýmissa nærgöngulla spurninga eða að þeir rugli texta og þurf að ræða það aðeins. 

Broddurinn í sýningunni er að áhorfandinn ( ef hann er meðvitaður ) tekur þátt í að skoða syndir sýnar eða veikleika sinn, á meðan Dante fer í gegn um þær einnig. Í lok sýningarinnar er maður búin að endurskoða líf sitt með leikurum og fer út í mannlífið aftur með svo til hreina samvisku og hláturtaugarnar vel strekktar. 

Ég mæli með þessari sýningu og spái því að hún eigi eftir að lifa lengi.